به نظر می‌رسد که این قلعه در دوران ساسانی ساخته شده باشد اما با توجه به این که آثاری با بیش از ۳ هزار سال قدمت در این قلعه یافت شده‌اند، این احتمال نیز وجود دارد که قلعه پیش از آن ساخته شده و در دوران ساسانی مورد بازسازی قرار گرفته است.

این قلعه بزرگ مستطیل شکل، در گذشته در ضلع شمالی دارای ۳۴ برج، در ضلع جنوبی دارای ۴۲ برج و در ضلع‌های شرقی و غربی دارای ۳۶ برج بوده است که امروزه متاسفانه فقط و فقط دو برج که در فاصله ۳۰ متری از هم قرار دارند، در این قلعه باقی مانده‌اند.

درون دیوار مابین این دو برج دیده بانی، راهروهایی وجود دارند که آن‌ها را به هم متصل می‌کرده‌اند. جالب است بدانید که این راهروها به قدری عریض بوده‌اند که ارابه‌های نظامی و ادوات جنگی درون آن‌ها به راحتی حرکت می‌کردند.

نکته شگفت انگیز دیگر این است که قلعه به گونه ای ساخته شده بود که رفت و آمد سربازها و هرگونه جنب و جوشی در داخل این راهروها در خارج قلعه توسط دشمنان احساس نمی‌شد و این یکی از نشانه‌های امنیت بالای این قلعه بود.

در گذشته در اطراف این دژ مستحکم و باشکوه، خندق‌هایی به عمق ۸ متر و پهنای ۳۰ متر حفاری شده بود که برای محافظت از قلعه در برابر حمله دشمنان و آشوبگران استفاده شود. به هنگام حمله دشمنان، درون این خندق‌ها آب رها می‌کردند و دسترسی به قلعه در این زمان عملا غیرممکن می‌شد. این خندق‌ها در حال حاضر به منظور استفاده کشاورزی به صورت هموار درآمده‌اند.