به نمایش درآمدن تئاتری در برنامه افتتاحیه همایش نمایش که دل انقلابیون را بهدرد آورده است نشان دهنده آن است که دستگاههای انقلابی شهرستان هیچ اقدامی برای پرورش هنرمندان انقلابی نکرده است. سیام بهمن ماه بود که افتتاحیه همایش نمایش شهرستان ورامین برگزار شد و در افتتاحیه آن نمایشی برگزار شد که دل انقلابیون حاضر در […]
به نمایش درآمدن تئاتری در برنامه افتتاحیه همایش نمایش که دل انقلابیون را بهدرد آورده است نشان دهنده آن است که دستگاههای انقلابی شهرستان هیچ اقدامی برای پرورش هنرمندان انقلابی نکرده است.
سیام بهمن ماه بود که افتتاحیه همایش نمایش شهرستان ورامین برگزار شد و در افتتاحیه آن نمایشی برگزار شد که دل انقلابیون حاضر در سالن اجرای نمایش را بهدرد آورد و خبر آن نیز در سایت و کانال ورامین ما و به تبع آن در دیگر رسانههای منطقه و همچنین استان منتشر شد.
این اتفاق در حالی رخ داد که همگان به برخی ابتذالها و بذح شکنیها در بسیاری از نمایشهای تئاتر (نه همه نمایشها) اذعان دارند و اعلام میکنند که امروز این مساله عرفی در بین هنرمندان شده است.
همگان باید این نکته را در نظر داشته باشیم که جامعه تاثیر پذیر از فضایی است که در آن وجود دارد که هنرمندان و اصحاب رسانه افراد بسیار قوی هستند که میتوانند افکار عمومی را جهتدهی کنند بههمین دلیل نیز به جای صرف هزینه و قدرت زیاد برای تغییر ذائقه مردم به زور، میتوان با پرورش نیروهای ارزشی و انقلابی در این زمینههای تاثیرگذار، با صرف کمترین زمان و نیرو افکار مردم را به سمت انقلاب و ارزشها راهنمایی کرد.
به یاد داریم که چند سال پیش خبری منتشر شد که افرادی با رئیس وقت رسانه ملی دیدار کرده و از وی بهدلیل استفاده نکردن از نیروهای انقلابی انتقاد کردند که رئیس وقت رسانه ملی اعلام کرد که شما هنرمند انقلابی معرفی بفرمایید تا ما نیز از آنها استفاده کنیم.
پس از آن بود که برخی از افراد انقلابی که دستی در آتش داشتند وارد صحنه شده و اقدام به پرورش هنرمندان انقلابی و ارزشی کردند تا بتوانند اثرات فاخر نیز تولید کنند تا جامعه بتواند از آنها بهرهبرداری لازم را بکند.
امروز که نمایشهایی در ورامین اجرا شده و به نمایش گذاشته میشود که باعث ناراحتی نیروهای انقلابی میشود، پس از خورده گرفتن از دستگاههای ناظر بر اجرای این نمایشها، باید سراغ ارگانها و سازمانهایی رفت که باید در زمینه پرورش هنرمندان انقلابی ورود پیدا کرده و از این طریق نیز جلوی به نمایش درآمدن مجدد آثار مشابه را بگیرند.
سازمانهایی مانند حوزه علمیه، سازمان تبلیغات، شورای هماهنگی، امور مساجد و دیگر سازمانهای انقلابی میتوانند با برنامهریزی منظم و مدون علاوه بر انجام فعالیتهای محولهشان، به پرورش هنرمندان انقلابی که توانایی و علاقه فعالیت در عرصههای مختلف هنری را دارند ولی آموزشهای لازم را ندیدهاند، بپردازند.
امید آن داریم که از سال آینده ارگانهای ارزشی و انقلابی به جای آنکه ندای «وا اسلاما و وا اسفا» سر دهند، نیروهای ارزشی و انقلابی را به عرصههای مختلف هنری و نمایشی وارد کنند تا دیگر شاهد نمایش چنین نمایشهایی نباشیم و اینگونه آثار به خودی خود و بهدلیل حضور نمایشهای فاخر به چشم نیاید.