رئیس شبکه تحقیقات بیماری‌های ویروسی کشور با بیان اینکه تتو کردن می‌تواند هر سه نوع هپاتیتی را که از راه خون وارد بدن می‌شود، به شخص تتو شونده انتقال دهد، می‌گوید: برخلاف تصور مردم، تتو یک عمل تهاجمی است و در آن پوست آسیب می‌بیند. پوست تا وقتی سالم باشد اجازه ورود هیچ باکتری و ویروسی را به داخل بدن نمی‌دهد.

سید محمد جزایری می‌افزاید: وقتی تتو می‌کنید به واسطه آسیب‌های میکروسکوپی که به پوست وارد می‌شود، سد ورود میکروب به بدن شکسته و راه نفوذ میکروب‌ها از جمله ویروس هپاتیت‌های خونی به بدن باز می‌شود؛ بنابراین تتو کردن می‌تواند هر سه نوع هپاتیتی که از راه خون وارد بدن می‌شود را به شخص تتو شونده انتقال دهد.

مصاحبه با جزایری به مناسبت «هفته ملی اطلاع‌رسانی هپاتیت» انجام شد. در این گفت‌وگو به تعریف هپاتیت، انواع آن، راه‌های انتقال و پیشگیری پرداخته شد. متن گفت‌وگو در پی می‌آید:

هپاتیت چیست و انواع آن کدام است؟

هپاتیت‌ها یک طیف وسیعی از بیماری هستند که به صورت التهاب در کبد خود را نشان داده و توسط عوامل متنوعی ایجاد می‌شوند. این التهاب ناشی از مواد سمی، دارو، عوامل عفونی و یک سری از بیماری‌هایی است که ما به آن‌ها بیماری‌های خودایمنی می‌گوییم. همه این عوامل می‌توانند وضعیتی را ایجاد کنند که سلول‌های کبد درگیر التهاب شوند. در این حالت پزشک به صورت آزمایشگاهی و بالینی علائمی را در بدن بیمار دنبال می‌کند که به مجموع این‌ها هپاتیت گفته می‌شود.

اما آن چیزی که بیشتر مدنظر ما است هپاتیت‌هایی است که توسط عوامل ویروسی ایجاد می‌شود. پدیده‌ای که در دنیا و در جامعه ما شایع است، هپاتیت با منشا ویروسی است. این هپاتیت‌ها شامل انواعی است که با ۵ حرف اول الفبای لاتین یعنی: A, B, C, D و E نام‌گذاری شده‌اند.

اساساً هپاتیت‌های ویروسی دو نوعند. یکی ویروس‌هایی که از طریق گوارش وارد بدن می‌شوند. این‌ها هپاتیت‌های نوع A و E هستند که خود به خود بعد از یک دوره حاد بیماری بهبود می‌یابند. دسته دیگر هپاتیت‌هایی هستند که عامل آن‌ها ویروس‌های خونی قلمداد می‌شوند، مثل هپاتیت‌های B, C و D.