تهران؛ نه لرزیده باشد؛ که آن را به لرزه درآوردند؛تا برای یک‌بار هم که شده تابوی ترس از حتی به‌میان کشیدن نام «زلزله تهران» شکسته شود؛ تا دیگر مماشات و مراعات میان دستگاه‌ها برای سخن گفتن از زلزله پایتخت از بین برود؛ تا دیگر ابا نداشته و نگران نگرانی‌های مردم نباشیم که «اگر از زلزله تهران بترسند و دچار تشویش شوند و …» چه کنیم، تا در کنار نگرانی‌هایمان برای نگرانی‌های مردم از صحبت درباره زلزله احتمالی تهران، به هدف بزرگتر آماده کردن و آماده بودن همیشگی برای امدادرسانی به‌موقع، آمادگی و توانایی‌های نیروهای امدادی برای مقابله با زلزله احتمالی پایتخت و صد البته و از همه مهمتر میزان آمادگی دستگاه‌ها برای هماهنگی و همپوشانی یکدیگر در مواجهه با زلزله احتمالی پایتخت هم فکر و با توانایی و آمادگی و به‌هوش بودن نیروهای امدادی دلهای مردم را گرم کنیم. با امید به این که «می‌توان با درایت و هوشیاری و هماهنگی و هم‌افزایی و آمادگی، غول «زلزله تهران» را به پای افکند.