خبر استان : نخستینباری نیست که سیبزمینی وارد عرصه سیاست شده است. يك بار به دليل توزيع رايگان سيبزميني ميان مردم، اين ماده غذايي خبرساز شد و باري ديگر به دليل امحا. دومين باري است كه سيبزميني با انتخابات گره خورده است. به نظر ميرسد سال ١٣٨٨، توزيع رايگان سيبزميني قرار بود آرا را تحت […]
خبر استان : نخستینباری نیست که سیبزمینی وارد عرصه سیاست شده است.
يك بار به دليل توزيع رايگان سيبزميني ميان مردم، اين ماده غذايي خبرساز شد و باري ديگر به دليل امحا. دومين باري است كه سيبزميني با انتخابات گره خورده است. به نظر ميرسد سال ١٣٨٨، توزيع رايگان سيبزميني قرار بود آرا را تحت تاثير قرار دهد و امسال امحاي سيبزمينيها قرار است نتيجه آرا را تغيير دهد.
هر چند جنجال خبري بر سر سيبزميني براي دومين بار در يك دهه اخير بالا گرفته اما بررسي فضاي خبري نشان ميدهد سيبزميني تنها ماده غذايي سياسي در ايران نيست. سيبزمينيهاي انتخاباتي تنها بخشي از اخبار مواد غذايي سياسي را به خود اختصاص دادند. هنوز جمله رييس دولت پيشين در خصوص قيمت بالاي گوجه فرنگي در خاطر بسياري باقي است. وقتي از وي درباره چرايي نرخ بالاي تورم سوال شد و قيمت گوجهفرنگي شاهد مدعا شد، وي با طمانينه پاسخ داد: گوجه را از محل ما بخريد، ارزانتر است. اين جمله جرقهاي بود كه پاي گوجه فرنگي را به تعبيرها و تفسيرهاي سياسي باز كرد.
در سالهاي گذشته پاي چاي و برنج نيز همپاي مسكن به عرصه سياست باز شد. گراني توام با نايابي برنج در سالهاي قبل سبب شد برخي سياستمداران نيز وارد گود شوند و درباره امنيت غذايي هشدار دهند. بازار ايران پيش از اين با گراني توام با نايابي چاي نيز روبهرو شده است.
با اين حال شايد نان را بتوان سياسيترين خوراكي ايراني ناميد. نانخورترين ملت جهان چنان با حساسيت اخبار مربوط به قيمت نان را دنبال ميكنند كه گراني نان همواره براي دولتها مسالهساز شده است. نان هر چند اين روزها ديگر ماده غذايي چندان ارزاني نيست اما هنوز از يارانههاي دولتي سهمي بالا ميبرد.